l’Arc en ciel

In de bovenste regionen van de Rabobank was wel degelijk bekend dat Rasmussen afgelopen zomer niet in Mexico, maar in Italië trainde. Bestuurders van als respectabel bekend staande onroerend-goedfondsen hebben in de kassa gezeten, niet met hun vingers, maar met volle knuisten. ‘Het tuig zit hogerop, zit hogerop’, zingt Joop Visser, die als Jaap Fisher een mooi curriculum heeft opgebouwd. Maar er is altijd nog de balsem der schoonheid.

Onderweg naar mijn schoolvriend F en zijn eega A-M schoof in mijn ooghoek een warm kleurpalet voorbij. We reden Deventer binnen over zo’n treurige stadsallee waarlangs zich doorgaans meubelboulevards nestelen, bonkige knutselpaleizen en kantoorgebouwen die uit IKEA-dozen schijnen te komen. De auto vulde zich indringend met pastellicht.

Na een overhaaste U-bocht gestopt en uitgestapt. De vleugels van een V-vormig gebouw leken het licht van de ondergaande zon te willen omarmen. Vaak maakt een glazen huid gebouwen ongenaakbaar en kil, met koele kleuren en scherpe hoeken. Hier treft de voorbijganger geborgenheid, warmte, ronding.

l’Arc en Ciel heet het gebouw, het is ontworpen door Ivan Ezerman van I’m Architecten.

.

.

.

.

In het Gemeente Museum van Den Haag valt te genieten van Rozenburg eierschaalporcelein. De associatie is aanstonds duidelijk: dun en breekbaar, net als het beroemde Ming-porselein.
J Jurriaan Kok introduceerde het rond de een-na-laatste eeuwwisseling, tegelijk met prachtige ontwerpen van bloemen, vogels en andere dieren.

De fragiliteit van het aardewerk is in perfecte harmonie met de fijnzinnige vormgeving, prachtige kleurstelling en delicate penseelvoering.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Wie zwijmelend de produkten in ogenschouw neemt, kan zich nauwelijks voorstellen dat het in serie werd gemaakt door slecht betaalde en wellicht grofgebekte proletariërs.


Joop Visser: Het tuig; op de CD: Voor de zieken een zeevarenden. www.joopvisser.nl
Visser geeft uitsluitend nog in eigen beheer uit. Zijn tweede leg bestaat vooral uit bijtende teksten die een keur aan misstanden aan de kaak stellen, soms bloedserieus, vaak gelardeerd met bittere humor.

Ivan Ezerman: http://www.im-architecten.nl/
een speelse en strijdbare webstek: soldiers against soulless architecture

http://www.gemeentemuseum.nl/, ook voor Ordrupgaard

Dit bericht is geplaatst in kunst met de tags , , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *