Je zult toch republikein zijn, en seculier of niet gelovend in god met een hoofdletter. En schoolgaand, of schoolgaande kinderen hebben. En in Nederland woonachtig zijn. Dan krijg je anno 2017 de sterke behoefte om uit te burgeren.
Een gerenommeerd leider van een vooraanstaande politieke partij heeft het voorstel gedaan dat schoolkinderen voortaan de dag beginnen door staand het Wilhelmus te zingen. Volgens een lek tijdens de formatie-onderhandelingen ligt er een compromis-voorstel dat de kinderen niet hoeven te zingen, maar “Wilhelmus-les” krijgen. Maar als het goed is, leren ze in de geschiedenislessen al dat de melodie afkomstig is van O la folle entreprise du prince de Condé , in 1568 ontstaan bij het beleg van Chartres door de Hugenoten, en dat het later van een Nederlandse tekst is voorzien. Naar iedereen elkaar nazegt is dat gedaan door Marnix van St Aldegonde (1540-1598), maar Petrus Datheen 
(1531?-1588) komt evenzeer in aanmerking als auteur. Als het goed is, leren ze ook dat “Wien Neêrlandsch bloed door d’aderen vloeit, Van vreemde smetten vrij” tot 1932 het officiële volkslied was. In ’32 liepen de rooms-katholieken te hoop tegen invoering van het Wilhelmus, omdat het een Geuzen-lied zou zijn. Het Wilhelmus is pas breed geaccepteerd geraakt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het toenmalige staatshoofd had met een tactische manoeuvre haar rijk en onderdanen achter zich gelaten en sprak deze laatsten bemoedigend toe vanuit Londen. Steeds werd na haar radio-toespraken het Wilhelmus ten gehore gebracht. Bij ontstentenis van een ander bindend symbool kristalliseerden alle anti-bezettersgevoelens zich rond deze ontoepasselijke tekst.
Het is te triest voor woorden dat politici van gevestigde partijen zich gedwongen voelen om mee te waaien met het geroeptoeter van een extreem-rechtse leider. Áls er al een noodzaak is om Nederlanders met een migratie-achtergrond nauwere banden te laten ervaren, dan zijn er wel andere manieren te bedenken.
Terwijl de Nederlandse minister-president zijn werk liet liggen om campagne te voeren voor de Tweede-Kamerverkiezingen, ontzegde hij Turkse hoogwaardigheidsbekleders het recht om iets vergelijkbaars te doen. Dat de Turkse president een zeer ondemocratische koers vaart, staat buiten kijf. Maar als inwoner van dit land heb ik met kromme tenen toe moeten kijken hoe een minister van een bevriende natie een inreisverbod kreeg en hoe een andere minister met kop en kont het land werd uitgezet. Nederlandse politici kunnen zichzelf beter de vraag stellen waarom Nederlanders met een Turske migratie-achtergrond zich zo betrokken voelen bij het wel en politieke wee in Turkije dan zich te focussen op symptomen.
Wanneer er in de Bible-belt een uitbraak is van poliomyelitis, halen weldenkende mensen hun schouders op over wat ze noemen de kortzichtigheid van gelovigen. In het ergste geval maken ze zich zorgen over de vraag of hun eigen kinderen nog wel voldoende beschermd zijn. Immers, bij een dalende vaccinatiegraad loopt de zogenoemde kuddebescherming gevaar. Maar wanneer de naam Allah valt bij een aanslag, wordt iedereen die mogelijk moslim is, ter verantwoording geroepen.
Als eerste. Vraag de Dichter des Vaderlands een nieuwe tekst te schrijven voor wat nu doorgaat als “volkslied”. De passages over Prinse van Oranje, Duitsen bloed, Schild ende betrouwen zijn niet alleen gedateerd, maar vooral gênant. De gedragen melodie daarentegen leent zich uitstekend voor volle stadions, dodenherdenkingen en vergelijkbare gelegenheden.
Verder. Verplicht anonimiseren bij sollicitaties. Stel quota vast waaraan werkgevers zich dienen te houden, neem daarbij ook het geslacht mee. En leg de overheid een zware boete op wanneer zij zich daar zelf niet aan houdt. [Bij de gehandicapten bleef de overheid steken op 55% van de doelstelling, terwijl het bedrijfsleven tot 135% is gekomen 2.]
1 zie http://historiek.net/wilhelmus-geschiedenis-volkslied-nederland/67968/
2 zie http://www.vgn.nl/artikel/25648