Het parlementaire jaar

De barbecue waarmee het parlementaire jaar op 6 juli j.l. voor de veertigste keer is afgesloten, zeurt nog na in de maagstreek. De vleessector, die dit uitje organiseert, heeft er goud mee in handen. Wanneer leden van Eerste en Tweede Kamer, bewindslieden én de pers zich en masse vertonen, heb je geen woorden meer nodig. Hoe salonfähig wil je het hebben?

Bij zo’n gezellig evenement valt doorvragen meteen als sfeerbedervend uit de toon. Overmatig toedienen van antibiotica en hormonen, ecologische voetafdruk, kwaliteit van leven voor dieren, het zijn ongemakkelijke onderwerpen die dissoneren bij het ontspannen begin van een welverdiende vakantie. En dan is de vraag of er niet al genoeg dieren verbrand worden in hun eigen stallen nog niet eens aan de orde gekomen.

Maar ook de opening van het jaar geeft onweldadige gevoelens.

Voor de tiende keer spelen politici en journalisten een potje voetbal op Het Plein. Voor en na de wedstrijd gaan ze broederlijk op de foto. Hoezo, kritisch volgen? We hebben het toch gezellig samen? Na afloop krijgt Frits Wester de meeste microfoons op zich gericht. Voormalig spindokter voor het CDA, vertegenwoordigt bij uitstek de onwenselijke verwevenheid tussen politiek en pers. De man die er prat op gaat dat hij de miljarden-nota voortijdig naar buiten weet te brengen. Welk doel dient deze jaar in jaar uit herhaalde actie? Hebben we er een alerter functionerend parlement mee gekregen, een beter geïnformeerde bevolking? Nu gedetailleerde regeerakkoorden het parlement praktisch monddood hebben gemaakt, zijn echte luizen in de pels essentieel voor het kritisch volgen van de uitvoerende macht. We missen hen node.

En dan Prinsjesdag.

Nederland is lang voorop gegaan in de strijd tegen vorsten en andere absolute machthebbers. Op 26 juli 1581 is in Den Haag het Plakkaat van Verlatinghe ondertekend. Het was een bevestiging van het besluit, vier dagen eerder, der Staten-Generaal van de Nederlanden om Filips II af te zetten. Dit document wordt wel beschouwd als de eerste en meteen toonaangevende onafhankelijkheidsverklaring. Veel elementen eruit zijn terug te vinden in die van de Verenigde Staten van Amerika (1776). In 1588 is met de Corte Vertooninghe de Republiek der Verenigde Nederlanden definitief gevestigd.

Het is een grimmige gril van de geschiedenis dat anno 2017 het parlementaire jaar wordt geopend met een praaltocht van een niet-gekozen staatshoofd en diens naasten. Tijdens deze tocht door Den Haag worden zij toegejuicht door een met oranje uitgedoste menigte die alle besef van verhouding lijkt te hebben verloren. De “verjaardag” van de parlementaire democratie wordt gevierd door het toejuichen van een monarch. Je hoeft geen republikein te zijn om je hierover te verwonderen.

.

Dit bericht is geplaatst in politiek met de tags , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *